Keukenverdriet. Komt dat woord ook bij jou als eerste op, als je aan schorseneren denkt? Gedoe met schoonmaken en misschien wel met recht, een echt vergeten groente. Als ik op internet zoek naar de smaak van schorseneren, kom ik de vergelijking met asperges tegen. En als ik Salsify probeer, dan lees ik dat de smaak wordt vergeleken met oesters. Uit nieuwsgierigheid bestelde ik laatst het in een restaurant. Als ik de groente ga zaaien, dan wil ik natuurlijk wel weten of ik het lekker vind! De smaak is subtiel maar asperges of oesters kwamen niet in mij op. Wel erg lekker.
Schorseneren zaaien
Schorseneren is een tweejarige groente die je in het voorjaar van eind maart tot juni zaait. De wortels kan je in de winter erop oogsten. De planten mogen gewoon bloeien en volgens mij kan je ze gerust een jaartje langer laten zitten. Dat klinkt als een prima groente voor de permacultuurtuin!
In de keuken
En zijn die donkerbruine, harige wortels wel schoon te maken? Straks heb ik de planten gezaaid en een jaar lang verzorgd en dan haak ik af omdat het schoonmaken niet te doen is. Tijd voor nader onderzoek. Ik kocht een bos schorseneren. Gewapend met handschoenen, een dunschiller en citroensap ging ik aan de slag.
Het schillen viel me mee. In de gootsteen en onder water, schilde ik de wortels. Vervolgens legde ik de schorseneren in een bakblik met water en citroensap tot ik ze allemaal van hun bruine schil had ontdaan. Het water en citroensap voorkomt lelijke grijze vlekken. Schorseneren kun je koken maar ook roosteren in de oven. Gecombineerd met wortelen en rode ui, creëer je een smakelijk bijgerecht.
Ja en het plakt ook zo verschrikkelijk. Leuk dat je ook op YouTube bent. Ik ga me abonneren 😉
Door in water te schillen, heb je geen last van plakkerige toestanden. En yeah! Een abonnee!
Verrast door je filmpje! Echt heel leuk gedaan… Ik zou dat zelf niet zo snel durven 😉
Tnx Lies! Ja, ik had niet bedacht dat ik het zou durven. Haha. Maar in de tuin flimen is heel leuk en ik praat daar graag over, nu alleen nog even oefenen met presenteren ;-).
Hé Marleen, een filmpje. Wat een leuke verrassing. En dapper, want ook ik zou dat niet snel durven.
Ik ken de schorseneren nog van toen ik kind was (jaren 70). Mijn moeder deed ze in een pannetjes met water en melk om verkleuren tegen te gaan.
Zo geroosterd lijkt het me trouwens ook erg lekker.
Ha Manon, ja, het is verschrikkelijk eng om te doen. En het is een kunst om niet mega-kritisch je eigen gestuntel neer te sabelen!
Schorseneren koken in melk schijnt ook erg lekker te zijn, nootachtig.
Dankjewel voor je hele leuke filmpje!
ps. Heb je filmpje gedeeld op mijn facebook pagina 🙂
Lief Elisa! Thanks. Dat geeft me moed om meer filmpjes te maken 😉
Schorseneren zijn echt heerlijk. Het schillen is lastig(plakkerig), maar met handschoenen los je dat ook op. Of stromend water. Ik kook ze altijd in water met melk. Dan blijven ze mooi wit. De smaak is niet te vergelijken met enig andere groente. Het is zacht, een beetje noterig.
Hoi Marleen, je hebt er nog een abonnee bij 🙂 Hoe is het gegaan met de schorseneer stekken? Ik had niet gedacht dat dat kon! Ben heel benieuwd naar hoe dat uitgeoakt heeft.
Trouwens, kleine tip, als je de schorseneren vers uit de grond hebt en de schil daarom nog zacht is dan werkt een metalen schuurspons geweldig om ze schoon te maken!
De schorseneren zijn helaas niet uitgelopen. Misschien heb ik het te vroeg geprobeerd. Het was toen januari 🙁