“Ik wil niet lullig doen, maar je taart ziet er uit als de Vesuvius”, hoor ik vanuit de keuken. Echt dat is het laatste dat je wilt horen, als je van plan bent een hoge taart te bakken. Geschrokken ren ik naar de keuken. Bij het zien van mijn taart, word ik niet vrolijk. Aan de rand is de taart nog wel hoog maar in het midden niet. Mijn taart heeft een flinke krater.
Het hoge biscuitdeeg heb ik nodig voor een viooltjestaart met citroenbotercrème. Om mee te nemen naar een feestje van vrienden. En binnen wandelen met een ingezakte taart is niet zo feestelijk dus ik besluit het biscuitdeeg opnieuw te maken. Ik zoek een website met een duidelijke uitleg voor biscuitdeeg. Met nieuwe ingrediënten en een gedegen voorbereiding ga ik van start.
De tweede keer lukt het wel! Zelfrijzend bakmeel in plaats van bloem. En de stap-voor-stap foto’s helpen me tijdens het bakken. Tussendoor open ik niet de oven. En tijdens het afkoelen wacht ik geduldig met een kopje sencha thee. Totally zen, deze keer! En het resultaat is een nette en rechte taart waar ik me kan vertonen!
De viooltjestaart is trouwens ideaal om mee te nemen naar een feestje. Genoeg mensen om de machtige taart op te eten en hij ziet er heel leuk uit. Voor een eigen feestje is het natuurlijk ook leuk maar dan vind ik het net teveel werk omdat alle andere hapjes ook nog gemaakt moeten worden.
Geef een reactie