“Het ruikt alsof er worst in zit”, roep ik vanuit de keuken. Ik probeer mijn vegetarische risotto een beetje aan te prijzen. De rozemarijn gecombineerd met witte wijn en tomaten veroorzaken een worstachtig aroma. Ik vind dat wel grappig, wel de voordelen maar niet de nadelen! De rest aan tafel is iets minder enthousiast, want hoewel ze probleemloos al mijn vegetarische happen verorberen, houden ze enorm van vlees. “Schrijf maar dat het ook lekker is met worst!” Kijk, daar kunnen jullie weer je voordeel mee doen.
In het recept gebruik ik verse borlottibonen uit de tuin. Op dit moment staan er nog een paar stokken met bonen in de tuin. Ze waren laat dit jaar. Een deel van de bonen ga ik inmaken. Tijdens een workshop van HAK heb ik alles geleerd over inmaken en wecken. Bij inmaken voeg je suiker, azijn of zout toe. Of een combinatie daarvan. Je kunt dan werken met kokend water dat een temperatuur heeft van 100 graden. Bij wecken hoef je geen zoet of zuur toe te voegen, mits je een temperatuur haalt van 120 graden. Dat kan thuis in een snelkookpan. Kokend water onder druk haalt namelijk die hoge temperatuur. Nu nog even opzoek naar een tweedehands snelkookpan om het uit te proberen. Wordt vervolgd!
De verse bonen hoef je niet te weken, die kun je meteen koken. Gebruik je gedroogde bonen? Week die dan eerst een nachtje. Je kunt natuurlijk ook bonen uit een potje gebruiken. Je hoeft niet speciaal de borlottibonen te kopen. In een potje verliezen ze namelijk hun kruidige smaak. Kies bijvoorbeeld die cannellinibonen of zo’n bonenmix van HAK.
De workshop werd mij aangeboden door HAK.1
En de rozemarijn dan?