“Sterk groeiende struiktomaat en groeit zonder toppen of dieven.” Deze zin op de verpakking me sprak me enorm aan. Tijdens mijn eerste jaar in de volkstuin vond ik namelijk dat ik het me niet te moeilijk moest maken en vooral sterk groeiend klonk me als muziek in de oren. Behalve de struiktomaten verzorgde ik die zomer ook nog sperzieboontjes en pompoenen. Helaas verdwenen mijn bonenplantjes op onverklaarbare wijze maar de struiktomaten maakte alles goed. Samen met de pompoenplanten leken ze met de dag centimeters te groeien. Mijn riante volkstuin veranderde langzaam in een chaotische jungle. Langs de stengels van de struiken had ik bamboestokken geplaatst en daarmee probeerde ik ze nog een beetje vorm te geven want ik maakte me inmiddels wel zorgen om wat de volkstuinvereniging ervan zou vinden.
De struiken produceerden kleine olijftomaten en die waren superlekker. Ik kweek nog steeds die kleine tomaatjes en probeer elk jaar weer een nieuwe soort uit. Van chocoladebruin tot groengestreept. Rijpe tomaten, zo van de struik hebben eigenlijk geen recept nodig. Gewoon meteen opeten. Maar als ik veel tomaten heb, dan ik maak graag een snelle tomatensalade met basilicumdressing, een koude pastasaus met wat fijngesneden ui, knoflook en peterselie of een paar potjes tomatenjam.
Geef een antwoord