Filterkoffie 2.0
Klokslag 10.00 uur arriveren we bij restaurant Fifteen. Aan tafel ontmoet ik bloggers die ik ken van instragram, facebook en twitter. Leuk om de gezichten te zien én de stemmen te horen van de dames achter de blogs. Mijn bakkie koffie ga ik deze ochtend zelf zetten. Joost Leopold van Leopold Koffieschool geeft ons een uitgebreide instructie om slow-coffee te zetten. Wat is dat nu weer! Ja, dat dacht ik ook. Het is niets anders dan koffie zetten, zoals je tijdens het kamperen doet. Koffie, heet water, een koffiefilter en een kannetje. Klaar ben je. Natuurlijk heeft Joost goed nagedacht welke verhouding lekker is, zodat het slow coffee mag heten. Zo heeft het filter een ruim gat waardoor het water snel doorloopt en hij weet précies hoeveel gram koffie en water je moet gebruiken. Filterkoffie 2.0. De herkomst en de smaak van de koffiebonen staan bij slow coffee voorop. Het resultaat is een lichte koffie met de kleur van thee, een frisse smaak en bijzondere aangename nasmaak, die lang in je mond blijft. En je drinkt het koud!
Lunch
De lunch, gemaakt door foodbloggers, is een heerlijke pasta puttanesca én ravioli met ricotta, eidooier en truffel botersaus. Met erbij een salade met hazelnoten, bruschetta met tuinbonen en munt en natuurlijk onze slow-coffee. De slow coffee geserveerd als wijn, een experiment van Joost. Bijzonder!
Foodphotography
De dag gaat verder in de fotostudio ZTRDG. Het team van ZTRDG geeft een workshop foodphotography. Ine Stultjens vertelt over ZTRDG. Het is een online magazine over het zaterdag gevoel. De dag dat je alle tijd hebt om uitgebreid boodschappen te doen en lekker te koken. Als je ZTRDG nog niet kent, moet je er echt eens een kijkje nemen. Op de site staan heerlijke en pure recepten en allemaal even mooi gefotografeerd.Foodfoto’s zijn aan mode onderhevig, zo begint Marian Flint haar verhaal. Een foodfoto van tien jaar geleden is totaal anders dan een foto van nu. De hedendaagse foodfoto-trend is puur en echt. De props (glaasjes, bestek en kleedjes) bepalen de kijkrichting in een foto. De kijker moet meteen naar het eten kijken. De spulletjes helpen daarbij. In de foto’s van ZTRDG zijn die dan ook altijd zorgvuldig neergezet.Niet alleen de kleedjes en bordjes zijn gestyled, het eten ook. Met een nauwkeurige precisie drappeert Jankees Roggeveen de pasta, tomaatjes en courgettes op een ruime schaal. Daar komt soms pincet of kwastje aan te pas. In een schaal met eten draait alles om ritme en nonchalance. Dat maakt het eten echt. Hoewel het eten echt is, wordt het eten in de fotostudio nooit opgegeten. Sterker nog, Jankees werkt alleen met koud eten. Warm eten werkt. En dat het zorgvuldig en nonchalant opgemaakt bord tijdens het fotograferen verandert, is natuurlijk niet de bedoeling!
Het licht en het standpunt verandert tijdens het fotograferen wel, vertelt Willem Groeneveld verder. Hij demonstreert wat licht, schaduw, reflectie en een ander standpunt kan doen in een foto. Het beeldscherm toont steeds een nieuwe opname. Het ZTRDG team gaat live een foto maken en vertelt ons steeds wat ze willen veranderen. Er verschijnen glazen wijn in beeld. De schaal krijgt nog wat extra olijfolie voor een nog nonchalanter effect. Willem verandert het diafragma waardoor het eten scherp blijft en de glazen vaag worden. En na twaalf beelden is dé foto gemaakt.Met al deze tips en trucs ga ik aan de slag.
Het ziet eruit als een leerzame leuke dag. Hartstikke goed! De props bepalen de kijkrichting van de foto’s. AHA! Da’s voor mij hele interessante info! Grazie!
De info over styling en foodstyling was heel leerzaam. Ik kan wel wat meer gecultiveerde nonchalance gebruiken. En de kijkrichting. Tja, ik doe altijd spontaan maar wat. En heb dan ruzie met props omdat ik ze altijd zo bedacht en onhandig vind staan. De props sluiten het eten in, zeg maar… ik ga binnenkort oefenen.
Wat geweldig dat je hierbij was.
Super leuk artikel en een leuke inspirerende dag zo te zien! Grote vraag waar ik mee blijf zitten is toch wel: wie schrijft er nu het leukste artikel over die dag 😉 ?
Dank je! Tja, wie heeft het leukste artikel geschreven… gelukkig is het geen wedstrijd!
Interessant, die tips over de foodstyling. Ik doe ook meestal maar wat op m’n gevoel. Overigens is soms het nonchalante sfeertje op foodfoto’s wel weer wat te nonchalant (vind ik). Zo’n gemaakte knoeipartij.
Bizar eigenlijk dat we nu ons best doen om alles goed op de foto te krijgen en dit over een paar jaar niet meer hip is. Dan mag er misschien geen kruimel meer naast het bord liggen.
Die kijkrichting bepalen; hoe doe je dat eigenlijk? Liggen de props als een soort wegwijzer rondom het eten? Wordt het bord figuurlijk ingepakt door de props?
Ha Manon,
Ja, het is dan te bedacht hè. Al die kruimels, druppels, strepen en vlekken. Het is de kunst om het wel een beetje nonchalant te doen want het moet wel echt lijken.
De props staan bewust half in beeld om de nadruk te leggen op het belangrijkste deel: het bord/schaal met eten. Moeilijk uit te leggen want ik ben er zelf niet zo goed in. Uit mijn serie foto’s kies ik vaak voor de foto zonder de extra’s omdat ik die sterker vind. Weg kleedjes en glazen. Alleen een bord en bestek.
Jee, jij had er ook bij moeten zijn! Dat had me een hele gave uitwisseling van ideeën geleken!
leuk om je te leren kennen, ik hoop dat we in contact blijven. je hebt een interessante blog en je bent welkom op de mijne.. Gr Ula.
Hoi Ula,
Wat was het een geweldige dag hè. Ik heb er zoveel van geleerd! De tips over het fotograferen probeer ik nu in de praktijk te brengen.
Ik ga op je blog kijken, eerst even mijn Pools bijspijkeren! 😉
Groetjes, Marleen
Hi Marleen, wat was het een geweldige dag hè?! Erg leuk om je in het echt ontmoet te hebben. Leuk verslag en mooie foto’s heb je gemaakt! Groetjes, Ellen