“Psycho-killer, qu’ est-ce que c’est”. Dat was een van de eerste tweets die ik van PJ las. Ik zong natuurlijk virtueel luidkeels mee. En luisterend naar de muziekfilm Stop Making Sence, haalde ik met PJ nog meer eighties muziekherinneringen op.
PJ of wel Pei-Yee ken ik al een tijdje via twitter. Zij was een van de eerste foodbloggers die ik ging volgen. Haar blog Nombelina staat vol lekkere recepten en prachtige foto’s. En voor de foodblogswap van deze maand mocht ik aan de slag met één van haar recepten. Leuk! De gerechten op haar blog hebben vaak een oosters tintje met vlees maar ze heeft ook veel vegetarische recepten. Wat denk je bijvoorbeeld van tofu teriyaki met rijst of een gezonde pompoensalade met pitten en hennepzaad! Die salade staat hoog op mijn lijstje om eens uit te proberen.
Slow down
In mijn tuin staat nu alleen nog wat wintergroente en mosterdblad. Dat maakt het foodblogswappen in de winter altijd wel lastig. Via twitter zag ik haar recept voor focaccia met rozemarijn voorbij komen. En mijn rozemarijn staat er nog fris bij. Het proces van brood kneden, laten rijzen en bakken vind ik altijd erg relaxed. Het is voor mij de manier om even rustig aan te doen. Brood bakken vergt voorbereiding. Je moet op tijd beginnen. Het deeg moet rijzen en tussendoor moet je wat kneden. Je kan dus niet de hele dag van hot naar her rennen! Nee, je bent gewoon de hele middag bezig met brood bakken. En dat vind ik soms heerlijk, lekker traag zijn. Met je handen in het plakkerige deeg. Even geen mails, tweets of andere afleidingen lezen. Tijdens het kneden kan je 15 minuten je gedachten de vrije loop te laten. Visioenen van een moestuintje naast het huis, scharrelende kippen op het erf en geurend brood in de oven…
Tijdens het rijzen, zet ik uitgebreid sencha thee. Ik spoel de theepot om. Laat de groene theebladeren in het hete water trekken. Langzaam drink ik de afgekoelde thee en ik denk na over nieuwe recepten voor mijn blog.
Piep-piep-piep. De klok van mijn oven geeft aan dat het brood klaar is. Hop, snel in de auto en met mijn zoon naar de orthodontist. Onderweg doen we nog even wat boodschappen. En in de wachtruimte beantwoord ik nog snel een email.
Foodblogswap
Geef een reactie