Hallo, daar ben ik weer na een lange pauze! Ik ga geen poging doen om het afgelopen jaar te omschrijven. Daarvoor is er teveel gebeurd en blijkbaar lopen de dingen soms zo… Afgelopen seizoen had ik in de tuin een aantal rijtjes aardappelen staan. Het eerste rijtje heb ik geoogst en de opbrengst valt me niet tegen. Het zijn biologische Vitabella’s en die ga ik vaker bestellen. Natuurlijk heb ik tijdens het oogsten er een aantal met de spitvork beschadigd maar die heb ik meteen verwerkt in een aardappel ui soep.
Die andere hobby
Wist je trouwens dat ik voor het tijdschrift Stadstuinieren schrijf? In elk nummer staat een artikel dat op een blogpost lijkt, het heet Eten uit de stadstuin. Maar ik schrijf ook Groene portretten. Voor die rubriek raadpleeg standaardwerken over de geschiedenis van gewassen en blader ik door mijn oudere kookboeken. Eén van die kookboek is French Provincial Cooking (1960), geschreven door Elizabeth David. Ik lees haar boeken graag want ze beschrijft uitvoerig over recepten, de ingrediënten en over het koken zelf. Je reist met haar mee door de Franse regio’s en je zit met haar aan tafel in rustieke Franse restaurants. Vaak haalt ze ook andere receptenschrijvers aan en voor je het weet ben je in een rabbit hole belandt. Echt ideaal leesvoer in deze periode waarin we zelf niet kunnen reizen.
Het recept voor deze soep komt uit French Provincial Cooking. De soep heeft een lichte preismaak maar niet zo overduidelijk als Vichyssoise. De slierten ui zijn erg lekker. Wees daar niet te zuinig mee. Heb je geen flinke uien, neem er dan twee. Zelf zegt David over het recept: This soup may not sound much, but it is extraordinarily good.
Geef een antwoord